Renklerinde ve desenlerinde nice anlamlar taşıyan yorganları el emeği ile üretenlerin sayısı her geçen gün eksiliyor. Bulancak'ta bundan 15-20 sene evveline kadar sayıları 20'yi bulan yorgancılardan yalnızca bir şahıs kaldı.
El emeği, göz nuru ile yaptığı yorganlara, ay çiçeği, yelpaze, karanfil, fiyonk, tavus kuşu gibi bir çok desenler işleyen Zeki Turan, işinin her geçen gün ehemmiyetini yitirmesinden tasa yandı.
Bir zamanlar yorgan yetiştirebilmek için en az birliktesiki emekçilerle çalışırken bugün ek iş olarak yaptığını anlatan Şahin “Ufak yaşlardayken çırak olarak bu işe başladım. Takribî 45 seneyi aşkın zamandır bu işi devam ettiriyorum. O günden bu güne çok şey değişti. El harekâta yorganlar bir zamanlar çeyizlerin en ehemmiyetli parçasıydı. Dükkanı ilk açtığım zamanlarda gelen siparişleri yetiştirmek için emekçilerle gece gündüz çalışırdık. Şimdi ise vazgeçin çırak çalıştırmayı kendimiz bile iş yapamaz durumdayız. Herkes fabrikasyon üretilen yorganlara yöneldi. Ben de emekliyim bu işi artık ek iş olarak yapıyorum. Ben de vazgeçtiğimde artık ilçede başka yorgancı kalmayacak. Daha ne kadar sürdürebilirim öğrenemiyorum” diyerek işin son temsilcilerinden olduğunu söyledi.
Teknolojiye inat yorgancılık işini takribî yarım yüzyıldır devam ettiren Turan, “Sıhhatini düşünen herkese pamuk ve yün yorgan nasihat ediyorum. Pamuk ya da yün yorganın değerini bilen insan artık kalmadı. Yorgan yalnızca bizi soğuktan gözeten tekstil mahsulü değil, sağlığımızı da düşünmemiz gerekir. Fabrikasyon üretilen silikon ya da elyaflar petrol mahsulü. Reelinde güvenle sarılmamız gereken yorgan yerine hastalığa sarılıyoruz da farkında değiliz. Bir gün herkes pamuk ya da yün yorganın değerini anlayacak. Zira bunlar kanserojen maddeler kapsamaz, pamuk yorgan ter sürükler sanki soluk alır” dedi.
Admin
