Anadolu insanı doğduğu memleketini mutlaka sever.
Her insanın memleket sevgisini ölçecek alet yada sevgimetre henüz icat edilmediğinden bunu ölçemiyoruz.
Kendisini doksanlı yılların başında tanıdığımdan beri Şebinkarahisar dışında konuşacak mevzuumuz yoktu.
Bazen hor görüldü, bazen dışlandı ama ön ayak olduğu işler hep takdir edildi.
Yazdıklarının içinde, sevda vardı, hüzün vardı, aşk vardı, bazen de eleştiri vardı.
Belki de yokluk çeken çocukların acıları vardı.
Hiçbir zaman haksızlığa tahammülü yoktu.
Her zaman dürüst olmayı tavsiye etti.
Başarıya ulaşan tavsiyelerini topluma mal etmek için hep çabaladı.
Biz, onun memleket sevgisini sevgimetre henüz icat edilmediğinden ölçemedik.
Anlayamadık, anlamak istemedik, belki yazdıklarını anlama kapasitemiz yoktu.
" Bah yeğenim, içimdeki memleket sevdamı bir ben bilirim, birde Gareysar,
Kimse bizim sevdamızı bilemez, aramıza giremez, anlayacak kapasiteleri de yoh" dedin.
Doğru; bilemedik, bilemediler bu aşkı, sevgiyi muhabbeti.
Bir gün anlaşılacaksın bunu bilesin, ama iş işten geçmiş olacak.
Değerlerini hep kaybettikten sonra anladığımız gibi.
Hoşça kal Ünal Akkuş, Hoşça kal…Dayı...
Kabrin nur, mekanın cennet olsun inşallah.
Hüseyin Şenel Odacı
24 Mayıs 2020
